Ik was er qua computers niet heel vroeg bij. Ik kan me nog herinneren dat ik twee vrienden op bezoek had eind jaren negentig en zij het hadden over processoren, harddisks en intern geheugen. Ik kon alleen maar luisteren want meepraten kon ik niet vanwege mijn niet aanwezige kennis van pc’s. Ik had zo’n ding niet nodig. Vond ik. Dacht ik.
Totdat ik op mijn werk op een computer regelmatig gebruik maakte van Excel. Toen dacht ik wel even:”Als ik thuis een computer zou hebben met Excel, dan kan ik daar mooi mijn financiële administratie in bijhouden”.
Maar ik vond een pc (personal computer) veel te duur. Totdat weer een andere vriend, die een baantje had bij een hardware leverancier aan de Haagse Paviljoensgracht, zei dat hij voor een schappelijk bedrag voor mij een computer in elkaar kon zetten. En zo geschiedde.
En toen was het hek van de dam. Eerst Excel maar al snel kwam ik in contact met het programma Frontpage van Microsoft. En daar kon je destijds aardige websites mee maken. En dat wilde ik wel. Ik wilde wel een website maken. Maar waarover moest die website gaan.? Waar had ik nu veel verstand van. Ineens wist ik het: van Elvis Presley. En zo kwam er een website over Elvis Presley waar ik regelmatig tot diep in de nacht aan heb zitten sleutelen en ik waaraan ik een hoop leuke contacten heb overgehouden.
Toen zoon Max was geboren, kocht ik een digitale filmcamera en ben ik me gaan verdiepen in software om films te bewerken. Beetje knippen, titeltjes toevoegen, muziek onder de beelden en mooie overgangen. En dat vond ik, net als het maken en onderhouden van websites, erg leuk om te doen. En dat film bewerken deed ik inmiddels op een wat nieuwere, Windows, computer. Tot op een ochtend. Ik had flink wat tijd besteed aan weer een nieuwe film met vooral beelden van zoon Max. Als je klaar was met bewerken, ging de software renderen. Alle wijzigingen die je op de filmfragmenten doorvoerde plus alle toevoegingen (titels, muziek e.d.) werden in een bestand opgeslagen en als je klaar was begon het renderen: dat bestand werd losgelaten op de filmclips en het eindresultaat was dan een film met muziek, titels en mooie overgangen. Dat renderen duurde een paar uur of zelfs wel een hele nacht. De computers waren toen nog niet zo snel. Ik had ‘s avonds de computer opdracht gegeven met het renderen te beginnen en dat zou dan de volgende ochtend klaar zijn. Mis. Het enige dat ik de volgende op mijn scherm zag was “compileerfout”. Ergens was er iets mis gegaan tijdens het renderen. maar wat? Dat gaf meneer Windows niet aan. Ik werkte toen op dit systeem:
En toen in de loop der tijd dit probleem nog een paar keer optrad besloot ik Windows vaarwel te zeggen en over te stappen op Apple. Apple stond er o.a. bekend om dat je er probleemloos foto’s en film op kon bewerken. En dus kwam op 29 april 2006 mijn eerste iMac in huis:
Het duurde even maar met behulp van een dik boek over OSX, maakte ik me het werken op een Apple computer meester. En tot op heden heb ik geen spijt van mijn overstap.
Op 3 juli 2007 kwam er een nieuwe iMac in huis:
En op 17 December 2008 kwam er alweer een nieuwe iMac. Steeds sneller, beter en met meer geheugen en een groter scherm.
Op een gegeven moment stapte ik over van een iMac op een Mac mini. Twee jaar geleden ruilde ik mijn tweede Mac mini in voor een 13″ MacBook Air en vorig jaar ruilde ik die weer in voor een 15″ MacBook Air:
Enkele weken geleden, ik weet niet meer hoe het kwam, zag ik de nieuwe iMac. En wat was die mooi. In allemaal kekke kleuren
En toen bleek dat ik mijn 15″ MacBook Air voor een meer dan redelijke prijs van de hand kon doen, heb ik een nieuwe, groene iMac M3 besteld met 16GB geheugen en een 512 GB SSD.
En gisteren werd mijn nieuwe iMac afgeleverd:
Op de twee bovenstaande foto’s kun je zien dat de iMac op de doos ook groen gekleurd is en dat geldt ook voor het handvat bovenop de doos. En dat vind ik dus leuk. Oog voor details heet dat. En wat blijkt: niet alleen de iMac is groen maar ook het toetsenbord, de stroomkabel en de onderkant van de Magic Mouse zijn groen.
En nu staat dus mijn zoveelste Mac te schitteren in huize Hayes. En tot volle tevredenheid.
De unboxing-video: