Begin jaren tachtig kwam ik in aanraking met, wat we toen, R ‘n’ B, noemden. Maar het werd ook wel soul genoemd. Altijd lastig om muziek in een hokje te stoppen. Deze muziek kwam voornamelijk tot ons in programma’s als de Soulshow van Ferry Maat
Soultrain van Ron McDonald op Radio Stad Den Haag en Peter Collins op Radio Penelope besteedde er ook aandacht aan alleen ben ik de naam van dat programma vergeten. Enkele artiesten die deze muziek maakten waren o.a. George Benson, Ashford & Simpson, The Three Degrees, Rick James. Ik denk dat je door het noemen van deze namen wel begrijpt om welke muziek het gaat.
Deze artiesten kwamen ook wel in de Nederlandse Top 40 terecht. Maar bij de bekende Haagse import platenwinkels LP Top 100 en Rhythm Import
kwam ook wat meer obscure Amerikaanse R ‘n’ B terecht. Ik denk dan bijvoorbeeld aan Evelyn “Champagne” King. D-Train, The Bar-Kayes, Eugene Wilde, Levert, Melba Moore.
Ik vond de muziek niet alleen lekker swingend maar er kwamen op de LP’s die ik destijds kocht ook fantastische rustige songs voorbij. Eén van mijn favoriete wat langzamere song uit die tijd is At Last van Glenn Jones.
Een track van zijn vierde album Glenn Jones dat uitkwam in 1987 en destijds ook een plaatsje vond in mijn vinyl verzameling. 
Glenn Jones is inmiddels 62 en treedt nog steeds op: