1998 was een mager jaar voor wat betreft mijn concert bezoeken. Het eerste concert, al is optreden wellicht een beter woord in dit geval, was Riverdance in het Rotterdamse AHOY op donderdag 1 oktober.
Ik weet niet of je de film Primal Fear wel eens hebt gezien met een weergaloze Edward Norton trouwens). In die film komt advocaat Richard Gere terecht in een cafe waar hij contact heeft met wat onderwereld schorum. Er wordt dan ook een potje pool gespeeld en Gere krijgt van een van de schavuiten een cd. Die cd is van Dulce Pontes. Tijdens het potje pool klinkt haar hit Canção Do Mar. Canção Do Mar, oorspronkelijk vertolkt door Amália Rodrigues, is een track van het album Lagrimas van Dulce Pontes. Dulce Pontes is een Portugese fado zangeres. De eerste keer dat ik met fado muziek in aanraking kwam was volgens mij toen ik met vakantie was bij goede vriend Ed in Portugal en we daar keken naar het tv programma Noite de fados. En omdat ik erg onder de indruk was van deze muziek ben ik thuis in Nederland gaan zoeken en kwam zo uit bij Dulce Pontes. Sindsdien heb ik meerdere cd’s van haar aangeschaft en ben op woensdag 14 oktober naar een concert van Dulce geweest in Dr Anton Philipszaal in Den Haag. Ik vond geen setlist.
.