Ik geef toe: soms loop ik hopeloos achter de feiten aan. Neem nu de tv serie The Sopranos. De serie stamt uit 1999 en ik, die toch als een groot liefhebber van het maffia genre door het leven stap, heb de serie nog nooit gezien. En daar moest verandering in komen. Ik heb dus enige weken geleden de dvd box (28 DVD’s) gekocht.

En we kijken nu ieder vrij momentje één of meerdere afleveringen want het is een meer dan goede serie.

Bij de research over de serie kwam ik er achter dat Steve Van Zandt een rol speelt. En Steve ken ik als lid van de E Street Band, de begeleidingsband van Bruce Springsteen. Maar toen ik begon met kijken was ik dat eigenlijk weer vergeten. Totdat ik het weer ergens las en ik dacht:”Hé, ik heb die rocker nog niet gezien in de serie”. Tot ik een foto van Steve zag zoals hij er in de serie uitzag. En ik herkende hem dus niet. Pas na goed kijken zag ik dat hij het echt was:

Verder nog nieuws? De nieuwe vloer ligt eindelijk. Dat heeft niks met het leggen te maken want dat ging snel en smooth, maar meer met het selectie proces van de vloer dat toch al met al een jaartje in beslag heeft genomen. Maar we zijn nu meer dan tevreden. En de nieuwe auto voor mij komt eind november (ik reken dus op december) en de nieuwe auto van mijn vrouw (begin er al aardig aan te wennen na 25 jaar “vriendin”) komt in januari.

Het was op 17 oktober 1979. Ik was veertien jaar en ik wilde naar het programma Op Hun Pik Getrapt kijken. Op Hun Pik Getrapt (OHPG) werd gepresenteerd door Kees van Kooten en Wim de Bie. Ik had destijds een draagbaar cassettedeck waarmee ik het geluid van de televisie kon opnemen. En ik had me voorgenomen, vraag me niet waarom, om het programma op te nemen. Voor de duidelijkheid nog even: ik nam het geluid op en niet het beeld. Videorecorders bestonden toen nog niet.

Helaas mocht ik van mijn ouders niet naar het programma kijken. De reden was dat het te laat was voor mij.  OHPG werd uitgezonden van 20:30 tot 21:20 uur als ik me niet vergis. En als ik het goed heb, moest ik om 21:00 naar bed. Want de volgende dag weer naar school.

Ik weet nog dat ik daar flink van baalde. Toen drie weken later de volgende aflevering werd uitgezonden van OHPG, mocht ik wel kijken. Mijn naar bed moeten tijdstip was waarschijnlijk iets verruimd. En dus heb ik vanaf toen iedere drie weken OHPG opgenomen. In een schrift noteerde ik de onderwerpen die in het programma aan bod kwamen en op welk cassettebandje de uitzendingen stonden. Hier en daar geïllustreerd met uit de VARA gids geknipte plaatjes. Dat zag er dan zo uit:

NB De cijfers aan het einde van de regels zijn de tellerstanden van mijn cassettedeck waar het desbetreffende deel uit de uitzending begon.

 

Enkele typetjes die in OHPG langskwamen waren Cor van der Laak, Walter De Rochebrune en het befaamde Haagsche duo F. Jacobse en Tedje van Es maakten ook hun debuut dat seizoen.

Die cassettebandjes heb ik heel lang bewaard en heel vaak afgespeeld. En een aantal jaren geleden heb ik de opnamen gedigitaliseerd en staan ze op mijn Mac klaar om te kunnen beluisteren op mijn iPod. Koot & Bie ben ik al die tijd blijven volgen. Vaak keek ik als ze op TV waren met al hun verschillend getitelde programma’s en ik heb ook wat cd’s van het legendarische duo in mijn bezit gehad.

Enige weken geleden werd de Koot & Bie Encyclopedie aangekondigd en die wilde ik hebben. Het 500 pagina tellende naslagwerk ligt naast mijn bed en iedere avond lees ik een stukje. Als ik het goed heb staan ook alle tv uitzendingen van het duo vermeld. Uiteraard ga ik mijn schriftje met de encyclopedie vergelijken voor wat betreft de tv seizoenen 1979-1980 en 1980-1981. Toch eens kijken of de auteur geen foutjes heeft gemaakt.

Sommige klassiekers moet je gezien hebben. Of moet je alle klassiekers gezien hebben? Ik heb in ieder geval vandaag Easy Rider gekeken. En ik vermoed dat het bij die ene keer blijft. Het deed me niks. Maar goed, dat kan een keer gebeuren.

Vorige week heb ik Once Upon A Time In The West gekeken. Die heb ik ooit toen ik een tiener was in de bioscoop gekeken. En uiteraard hadden we vroeger thuis de LP met de soundtrack. Sinds een paar jaar heb ik ook de DVD want deze film wil ik zeker nog wel eens bekijken. Alleen ik was al meerdere male begonnen aan de film maar deze nooit helemaal afgekeken. Tot vorige week dan. En nu weet ik ook precies waar de film over gaat en hoe het zit.

Trouwens, tijdens onze geplande rondreis in de omgeving van Las Vegas, willen we ook de lokatie bezoeken waar de legendarische scene bij de boog is gefilmd:

Tijdens het surfen naar info over Once Upon A Time In The West, kwam ik nog een prachtig boek tegen:

dat vanaf heden op mijn verlanglijstje staat.

Ik heb al een MacMini, een iPhone, een iPod Touch, een iPad en daar is sinds afgelopen donderdag een Apple Watch bijgekomen:

Uiteraard de Nike uitvoering om mijn sportieve levensstijl nog eens extra te benadrukken. Nodig? Nee, zeker niet maar wel erg leuk en handig. Alleen het feit dat je de wijzerplaat kan wijzigen vind ik al een erg leuke feature. Maar er kan natuurlijk ook van alles mee: Sonos bedienen, Whatsappen, mailen, routeplannen, facebooken, twitteren, agenda beheren en je kan er bijvoorbeeld ook mee betalen en toegangskaartjes op bewaren. Bijvoorbeeld de toegangskaartjes voor het Herinneringscentrum Kamp Westerbork waar we in de vakantie naar toe gaan.

Zoals bekend bij degene die echt in mij geïnteresseerd zijn, schiet ik, met name tijdens vakanties, de meest fantastische filmbeelden. Na afloop van de vakantie bewerk ik die met FCPX (Final Cut Pro) tot avondvullende, academy award waardige epossen. Muziek er onder, mooie overgangen, verhelderende bijschriften, cinematische hoogstandjes. You name it en ik verwerk het in de film.

Naast een volwaardige 4K videocamera gebruik ik sinds enige jaren ook een action cam. De cam, een Salora ACE500, kwam in beeld (let op de woordspeling) als ik autoritjes filmde of opnames maakte in, onder en bij het water. Denk hierbij bijvoorbeeld aan de legendarische scene van de vloedgolf in de Surf Pool in Typhoon Lagoon.

Omdat ik denk dat we tijdens onze komende vakantie naar Las Vegas en omstreken, meer gebruik gaan maken van een action cam, werd het tijd om een betere aan te schaffen. Dat is de GoPro Hero 7 Black geworden.

En om de beelden nog stabieler en mooier te kunnen maken heb ik ook meteen een gimbal aangeschaft. Ik wist eerst niet wat dat was. Ik dacht aan dit:

Die levensgevaarlijke, loodzware ballen die men vroeger meende te moeten gebruiken tijdens de gymles op school.

Maar dat was het gelukkig niet. Het gaat dus om een gimbal:

GoPro er in vastmaken en je maakt de meest fantastische beelden.

En tot slot, zo handig, een WD My Passport Wireless Pro:

En die zal ik even uitleggen. Als we met vakantie zijn in Florida, hebben we in het townhome dan wel villa altijd een prima internetverbinding. Als we dan thuis kwamen uploadde ik / loade ik up / up ik loade (doorhalen wat niet juist is) de gemaakte foto’s en filmbeelden naar mijn NAS thuis om zo een back up te hebben en in geval van kwijt of onklaar raken van een of meer geheugenkaartjes.

Tijdens de komende vakantie naar Las Vegas verblijven we in hotels en denk ik dat het daar, met een wat minder snelle en stabiele internetverbinding, lastig wordt om de vele GB’s aan foto en filmmateriaal te uploaden.

En dan komt de WD MyPassport in beeld. Het werkt simpel: je steekt het geheugenkaartje uit de video- , foto-camera of action cam in de WD My Passport en de bestanden worden van het geheugenkaartje gekopieerd naar de WD My Passport. Een draagbare, bij-de-hand back up harddisk. Een prima alternatief voor een NAS als er geen goede internet verbinding is.

Na de Mac Mini, de iPod Touch en de iPhone ontbrak natuurlijk nog de iPad. De allereerste iPad verscheen begin april 2010 in de VS. In Nederland begon de verkoop destijds op 23 juli 2010. Ik weet nog dat mij dat destijds te lang duurde en ik mijn eerste iPad, ik denk in mei 2010 kocht via Marktplaats. Nu heb ik het meest recente model, de iPad Air 2019 aangeschaft. En wat werken al die Apple devices toch heerlijk samen. Om maar eens wat te noemen: als ik op mijn Mac Mini een webpagina open, wordt op de iPad diezelfde pagina geopend en kan ik als ik wil op mijn iPad lekker verder surfen. En dat is maar éeén van de vele handigheidjes. Kortom: ik ben weer helemaal up-to-date voor wat betreft Apple.

Ik was destijds een early adapter toen de mobiele telefoons verschenen. Het was niet lang na de Kermit van destijds nog PTT Telecom (nu: KPN) dat ik mijn eerste telefoon aanschafte. Maar ik was ook de enige dus van bellen kwam weinig.

Onnodig te zeggen dat ik de loop der jaren diverse modellen heb gehad. Als ik me niet vergis heb ik in 2007 ook het eerste model iPhone gekocht en mijn inmiddels gebarsten iPhone 3GS heb ik hier nog liggen en ik heb nog twee 4S modellen liggen die nog prima voldoen in de auto voor de muziek en navigatie.

Maar na de 4S ben ik overgestapt op Android en ben ik nog een tijdje (rond 2010) eigenaar geweest van een Blackberry Torch.

Maar ook een Nokia N97 (2009)

En ook de Nokia 7650 met uitschuifbaar toetsenbord kan ik me goed herinneren

En wat dacht je van deze:

en een heleboel Samsungs waaronder de erg prettige Note en prachtige Edge heb ik gehad.

En volgens mij was rond 1997 een van mijn eerste telefoons de Sony CM-DX 1000 met het uitschuifbare hoor gedeelte:

Maar sinds enige dagen ben ik weer terug naar de iPhone. Ingegeven door het prettige gebruik van mijn iPod. Ik heb nu een iPhone Xr. Niet de meest geavanceerd op het moment (die zal straks wel in huis komen als het huidige abonnement van zoon Max afloopt) maar voor mij voldoet deze prima.

Ik ben er blij mee en heb ook weer een prachtig hoesje van uiteraard Otterbox aangeschaft om de iPhone kras en breuk vrij te houden.