Brett Young In Concert

Afgelopen maandag was ik in Vredenburg, Utrecht voor het concert van Brett Young met in het voorprogramma Keaton Simmons. Na een heerlijke pizza bij restaurant De Markt (onverwachte naam voor een Italiaans restaurant) waren we ruim op tijd in Vredenburg. Er waren niet alleen “echte” country fans inclusief cowboy hoed maar er liep ook een flink aantal potentiëel-gillende-tieners rond. Ik vermoed dat de looks van Brett daar wellicht een reden voor kunnen zijn.

Na even wachten begon Keaton Simmons, de gitarist uit de band van Brett, op akoustische gitaar samen met de drummer uit diezelfde band op een cajon, met het voorprogramma. Keaton heeft een herkenbaar en aangenaam stemgeluid, speelt prima gitaar en kan een zaal vermaken. Uiteraard verrtolkte hij When I Go (uit de tv serie Suits) en Masterpiece, twee van zijn meest bekende songs.

Daarna was het de beurt aan Brett Young. Hij is niet alleen een erg goede zanger maar weet het publiek tussen de songs goed te boeien. Omdat ook de band goed op dreef was, werd het een erg goed concert waar bijna alle hits langs kwamen. Ik miste alleen 1,2,3 Mississippi, Running Away From Home en het titelnummer van zijn album Weekends Look A Little Different These Days.

Uiteraard maakte In Case You Didn’t Know (vrij vertaald “Als Kees het ook niet weet”), waar de bakvisjes voor waren gekomen, en Mercy deel uit van de setlist.

Al met al een prima concert. Ik ben nu twee keer naar Brett Young geweest en mocht hij weer komen dan is de kans erg groot dat ik er weer bij ben. Zijn songs die, zoals hij zelf ietwat spottend zei, ondanks dat hij met vrouw en twee dochters meer dan gelukkig is, vrijwel altijd over liefdesverdriet en break-ups gaan, zijn zeer goed in het gehoor liggende nummers die bij mij erg in de smaak vallen. Verder heeft Brett een erg goede stem, kan hij, met zijn uitstekende band, de songs van zijn albums prima live vertolken en weet hij bovendien met zijn grappen en charme de zaal helemaal in te pakken.

Erg leuk was dat bij het voorstellen van de band ieder bandlid, op de drummer na, een complete song mocht opvoeren. Ook de crewleden mochten, omdat het zulke goede muzikanten zijn, tijdens één song hun kunsten als begeleidingsband opvoeren.

Was er dan niks te klagen? Eigenlijk niet. Ik vond de cover Hallelujah van Leonard Cohen niet zo geslaagd maar dat komt meer omdat ik het een k*tnummer vind. De cover van Stick Season (Noah Kahan) was wel erg leuk.

Wat  clips die ik vond van afgelopen maandag:

Songs die ik me herinner en werden vertolkt, in willekeurige volgorde:

Ticket To L.A.
Uncomfortable
Catch
Mercy
Not Yet
In Case You Didn’t Know
Lady
Left Side Of Leavin’
Dance With You
Let Go Too Soon
This
Chapters
Back To Jesus
Love Goes On
I Did This To Me
You Ain’t Here To Kiss Me

 

 

 

Halleluja