1992 was een druk jaar qua concerten en ik ben zo waar ook naar wat voetbalwedstrijden en theatervoorstellingen geweest.
Het eerste concert was op donderdag 19 maart in Rotterdam AHOY met als ik me goed herinner goede vrienden Dinesh en Edwin. Ik weet nog dat Dinesh flink stond te dansen en dat Edwin en ik op zijn vraag waarom wij er als twee dooie zakken bijzaten antwoorden:”Dit is zo’n typisch luisterconcert”. Edwin en ik waren niet zo van het dansen.
De band die optrad was Simply Red. Een erg goede band met de fenomenale zanger Mick Hucknall, toen nog met lang haar. Setlist.
Van Joe Cocker was ik niet echt een fan maar ik vond wel, toen de gelegenheid zich voordeed, dat ik hem een keer live moest zien. En acht dagen na Simply Red was ik wederom in AHOY voor zijn concert. Setlist.
Het theater seizoen 1991 / 1992 was ook het eerste seizoen dat we met een groep een theaterabonnement kochten. Er zouden nog vele jaren volgen maar we begonnen met een abonnement voor Diligentia met vier verschillende voorstellingen: Brigitte Kaandorp, Het Groot Niet Te Vermijden Dans Show Orkest, Waardenberg & de Jong en Paul de Leeuw.
Mijn eerste voetbalwedstrijd die ik bezocht was, als ik het goed heb, in 1972 met mijn vader ADO – Ajax. De tweede wedstrijd was de bekerfinale Ajax-AZ ’67 in het Olympisch Stadion in 1981 met goede vriend Edwin. Op zondag 10 mei 1992 was in de Rotterdamse Kuip getuige van de bekerfinale tussen Feyenoord en Roda JC. Ik heb al eerder aangegeven dat ik begin jaren negentig helemaal gek was van Dire Straits en de band drie keer live zag in AHOY. Maar blijkbaar had er in 1992 nog geen genoeg van want ik ben in dat jaar ook nog naar drie optredens van de band in de Kuip geweest. Onderstaande clip is opgenomen in de Kuip. Als je goed kijkt zie je me staan met een wit Dire Straits T-shirt. Voorprogramma werd verzorgd door Was Not Was die destijds een hit hadden met Walk The Dinosaur.
Het was destijds zo dat als je kaarten voor het veld had en je vroeg naar binnen ging, je in een vak terecht kwam vlak voor het podium. Je kreeg dan een armband om en dan kon je later het vak uit om wat te eten of te drinken te kopen en op vertoon van de armband mocht je dan het vak weer in. Ik heb bij al de drie concerten in dat vak gestaan. Op één van de dagen begon het echter flink te regenen voordat het vak vol was. En je kon het vak pas uit zodra het vol was omdat de mensen van de beveiliging anders niet konden beoordelen of het vak vol was en er geen mensen meer bijmochten. Dat had dus to gevolg dat ik en mijn twee collegae Fred en Walter die mee waren, kletsnat waren. Gelukkig werd het later droog en begon de zon te schijnen en waren we weer redelijk opgedroogd toen Dire Straits het podium betrad.
Het was ook toen al streng verboden om foto’s te maken tijdens het concert en je werd dan ook gefouilleerd bij binnenkomst van het stadion. Omdat ik toch wel graag foto’s wilde maken, ik zei al dat ik een grote fan was, had ik op alle drie de dagen zo’n wegwerpcamera in mijn broek gestopt. En dan in het gedeelte wat zeg maar niet gefouilleerd wordt. Ik heb geen idee waar ze zijn gebleven maar ik had, na het ontwikkelen van de rolletjes, van alle concerten, twintig prachtige foto’s.
Setlist 30 Mei, Setlist 31 Mei, Setlist 1 juni
Later meer….