Motherless Brooklyn

Eerder deze week genoten van de film Motherless Brooklyn. Deze film is geschreven en geregistreerd door Edward Norton die ook de hoofdrol speelt.

De eerste film die ik destijds zag met Norton was Primal Fear in 1996 en ik was toen meteen erg onder de indruk van deze in Boston, Massachusetts geboren acteur. Ik heb daarna ook genoten van o.a. American History X, The Score, Red Dragon, The Italian Job, The Grand Budapest Hotel en onlangs nog Asteroïde City waar Norton in speelt. En nu dus Motherless Brooklyn. De film is sowieso een visueel spektakel met prachtige beelden van New York in de jaren vijftig (let ook eens op de prachtige auto’s). Het verhaal duurt lang maar verveelt geen seconde en brengt prachtige rollen van o.a. Willem Dafoe en Alec Baldwin. En dan is er ook nog de soundtrack, met grootheden als Wynton Marsalis en Thom Yorke van Radiohead,  die formidabel is. Een aanrader.

IJshockey in Duitsland

Zoals eerder gemeld mag ik graag naar ijshockey kijken. Live in schaatscentrum De Uithof naar de lokale club Hys of op NHL.tv naar met name de Florida Panthers. Enige weken geleden zijn we ook eens naar een wedstrijd in de hoogste Duitse competitie oftewel de PENNY DEL. Mijn Duits iOS erg slecht dus geen idee wat het betekent. We hadden gekozen voor een wedstrijd van Düsseldorfer EG. Deze club, die voor het laatst kampioen werd in 1996 maar nog wel in 2006 de Beker van Duitsland won, speelde tegen de Nürnberg Ice Tigers in de PSD Bank Dome.

Eerst zijn we naar de fanshop gegaan om een shawl te scoren
en toen een Currywurst mit Brot gegeten

Tsja, als je dan toch in Duitsland bent. En toen op naar onze plaatsen. En het was vooral sfeervol in het stadion. De supporters achter het goal lieten zich constant horen wat voor een heerlijke sfeer zorgde. En ook de wedstrijd was het bekijken zeer waard. Eén van de spelers van Düsseldorf luisterde naar de prachtige naam Paul Postma Wij dachten dat we dus niet de enige Nederlanders waren in het station die middag maar het bleek een Canadees te zijn. Maar ongetwijfeld een met Nederlandse voorouders.

Een sfeerimpressie:

 

 

Nieuw album

Als je vroeger in het vinyl tijdperk een nieuw album van een artiest kocht, dan kon het zijn dat je na tien liedjes klaar was en de LP voor de tweede keer kon omdraaien om deze opnieuw af te spelen. Zo heb ik in 1977 de LP Moody Blue gekocht van Elvis Presley voor Hfl. 6,95 met zo’n afschuwelijke oranje ronde sticker met de lage prijs er op en met een stukje dat uit de hoes was geknipt.

Die LP bracht ons destijds tien songs en had een totale speelduur van 30 minuten en 46 seconden.

Op 16 Mei aanstaande komt het nieuwe album van Morgan Wallen uit. En daar staan maar liefst 37 (zeven-en-dertig) songs op. Omdat ik tegenwoordig mijn muziek beluister via Apple Music zal het niet nodig zijn om halverwege naar de platenspeler te lopen maar ik denk dat ik zo maar tegen de twee uur zoet zal zijn met dit lekkers.

Het nieuwe, vierde album van Wallen heet I’m The Problem en het titelnummer vind ik echt heel erg goed. Omdat ik vrij veel muziek in mijn verzameling heb, op het moment iets meer dan 63.000 songs, zet ik een track niet vaak op repeat maar dat is bij I’m The Problem wel regelmatig het geval.

Lees verder “Nieuw album”